89. காதல் சொன்ன கணமே! அது கடவுளைக் கண்ட கணமே!

இந்தப் பாடல், தமிழ்த்திரையில் "புது"க்கவிஞர்கள் பலர் நன்றாக எழுதி வருகிறார்கள் என்பதற்குச் சான்றாக இருக்கிறது. இதில் வரும் ஒவ்வொரு வரியையும் நான் ரசிக்கிறேன். படமாக்கப்பட்ட விதமும் அருமை. ஷங்கருக்கே உரித்தான பிரம்மாண்டம் இப்பாடலிலும் தெரியும். இந்தக் கபிலன், கவிஞர் வைரமுத்துவின் மகன் என்று நண்பர்கள் பலர் நினைத்திருந்தனர். இவர் வேறு கபிலன் என்று எனக்குத் தெரிந்த உண்மையை எல்லோருக்கும் சொல்லவேண்டியதாய் இருந்தது.
-------------------------------------------------------
படம் : பாய்ஸ்
இசை : A.R.ரஹ்மான்
வரிகள் : கபிலன்
குரல் : கார்த்திக் & சித்ரா சிவராமன்
-------------------------------------------------------
ஆ:
எகிறி குதித்தேன், வானம் இடித்தது!
பாதங்கள் இரண்டும் பறவையானது!
விரல்களின் காம்பில் பூக்கள் முளைத்தது!
புருவங்கள் இறங்கி மீசை ஆனது
அலே அலே! அலே அலே!
அலே அலே அலே அலே அலே அலே!
(அலே)
ஆ:
ஆனந்த தண்ணீர் மொண்டு குடித்தேன்!
ஒவ்வொரு பற்களிலும் சிரித்தேன்!
கற்கண்டைத் தூக்கிக் கொண்டு நடந்தேன்....
ஒரு எறும்பாய்...!
பெ:
நான் தண்ணீரில் மெல்ல மெல்ல நடந்தேன்.....
ஒரு இலையாய்.....!
(அலே..)
ஆ:
காதல் சொன்ன கணமே! அது
கடவுளைக் கண்ட கணமே!
காற்றாய்ப் பறக்குது மனமே ஓ!
(காதல்)
(எகிறி)
ஆ:
நரம்புகளில் மின்னல் நுழைகிறதே!
உடல் முழுதும் நிலா உதிக்கிறதே!
பெ:
வெண்ணிலவை இவன் வருடியதும்,
விண்மீனாய் நான் சிதறிவிட்டேன்!
ஆ:
ஒரு விதை இதயத்தில் விழுந்தது,
அது தலை வரை கிளைகளாய் முளைக்கிறதே!
(அலே)
பெ:
கலங்காத குளம் என இருந்தவள்
ஒரு தவளை தான் குதித்ததும் வற்றி விட்டேன்
(காதல்)
(எகிறி)
பெ:
மணல் முழுதும் இன்று சர்க்கரையா?
கடல் முழுதும் இன்று குடிநீரா?
ஆ:
கரை முழுதும் உந்தன் சுவடுகளா?
அலை முழுதும் உந்தன் புன்னகையா?
பெ:
காகிதம் என் மேல் பறந்ததும்,
அது கவிதை நூலென மாறியதே!
(அலே)
ஆ:
வானவில் உரசியே பறந்ததும்,
இந்த காக்கையும் மயிலென மாறியதே...!
(காதல்)
(எகிறி)